Σε λίγες μέρες… ολοκληρώνεται η 3 χρονη μαθητική ζωή της κόρης μου στον 3ο Δημοτικό Παιδικό Σταθμό Βύρωνα…

Για όσους δε γνωρίζουν τι εστί για την περιοχή μας ο ‘3ος’… μπορεί Εδώ να πάρει μία γεύση για ‘ΕΚΕΙΝΟ’ το σχολείο… Τα καλά πράγματα πρέπει να λέγονται… Όσοι έχουν περάσει ως γονείς από τον 3ο, θα καταλάβουν…

Έφτασε η ώρα λοιπόν να τον αποχαιρετιστούμε οικογενειακώς μια και η Κοκόνα μεγαλώνει. Μη με μαλώσετε για το αποχαιρετιστούμε… Δεν είναι «εγωιστικό – μαμαδίστικο – τύπου – πήγαμε νήπιο – πάμε Α’τάξη – διαβάσαμε – κόψαμε την πάνα – κλπ». Αλλά είναι πραγματικά ένας οικογενειακός αποχαιρετισμός. Γιατί το σχολείο «εκείνο» έχει γίνει για εμάς προέκταση της οικογένειας μας. ‘Οχι τόσο για το χρόνο που περάσαμε ή δεν περάσαμε μαζί, για τα όσα ζήσαμε ή δε ζήσαμε μαζί, όχι για την υπέροχη σχέση που έχουμε με τα δέκα (12-13) άτομα που θα αποχαιρετίσουμε αυτές τις μέρες… Ούτε για τη συμπάθεια και την αγάπη που έχουμε σε όλους….

Ο λόγος που έχουν γίνει όλοι οικογένεια μας… είναι απλός και ξεκάθαρος. Γιατί το παιδί μας, τρία χρόνια τώρα… νιώθει σε ‘Εκείνο’ το σχολείο, σα να είναι με την οικογένεια του… σα να είναι στο σπίτι του… Νιώθει Αγάπη οικογενειακή, Αγάπη γονεϊκή, Αγάπη παιδαγωγική… Νιώθει απλά Αγάπη…

Γιατί ακόμη κι όταν η δική μας οικογένεια δεν ήταν και στα καλύτερα της ή δεν ξυπνούσαμε με την καλύτερη διάθεση για Χ,Ψ,Ζ λόγους… το παιδί μας στην οικογένεια «εκείνου» του σχολείου έβρισκε τα πατήματα του… Πάντα υπήρχε κάποιος από την οικογένεια του 3ου που κατάφερνε να την επαναφέρει στην παιδική ευημερία…

Τρία χρόνια κάθε μέρα… με την ίδια ένταση και τον ίδιο τρόπο έμαθε σε ‘Εκείνο’ το σχολείο να εκτιμά & να αγαπά τους φίλους της*, να εκτιμά και να σέβεται τους ‘όχι και τόσο’ φίλους της*, τους ενήλικες*, τους εκπαιδευτικούς*, το σχολείο*, τα παιχνίδια*, το χώρο της*, τα βιβλία της*, το διάβασμα*, τη διαφορετικότητα*, να επιλέγει*, να διεκδικεί*, να συμμετέχει με χαρά*, να μην επιθυμεί να συμμετέχει*, να γελά περισσότερο κάθε μέρα*, να χορεύει περισσότερο κάθε μέρα*, να ψάχνει την ευτυχία*, να εκτιμά τη γνώση*, να κατανοεί τη γνώση της αρέσει ή δεν της αρέσει*, έμαθε τι σημαίνει ελευθερία*, έκφραση*, ευθύνη*, μη ευθύνη*, βαρεμάρα*… ατελείωτη η λίστα, ατελείωτες οι σκέψεις.. δε θα τελειώσουν ποτέ…

Όλα αυτά τα αστεράκια* εκτός και εντός σχολείου (ω, ναι)… Τι; Πιστεύατε πως δε χορεύουν κάθε μέρα στον 3ο; Αν το θέλουν τα παιδιά… Ναι χορεύουν και κάθε μέρα… Αν το θέλει έστω κι ένα παιδί… Ναι θα χορέψει κάθε μέρα… Γιατί απλά «φοιτά στον 3ο»…

Τα περισσότερα πρωινά διέκρινα στις δασκάλες της μικρής μου, χαρά & ζωντάνια. Υπήρξαν όμως και πρωινά που διέκρινα τον καθημερινό σε όλους προβληματισμό, ζόρι, ίσως και στενοχώρια… Η κόρη μας όμως ΚΑΘΕ μεσημέρι γύριζε το ίδιο χαρούμενη…

Απολογισμός: Ο 3ος έμαθε και σε μένα πάρα μα πάρα πολλά… μου έμαθε τα παιδιά μου από την αρχή, αλλά και εμάς ως γονείς – ως οικογένεια από την αρχή…

Πολύ ψηλά ο πήχης! Πιθανόν πολλές οι προσδοκίες & οι φιλοδοξίες για τα επόμενα σχολεία της Κοκόνας… Ελπίζω να πορευθεί όμορφα μέσα από όσα κέρδισε από «εκείνο» το σχολείο, έχοντας γεμάτες τις βαλίτσες της… Όντας χορτασμένη από την 3ετία που έζησε σε ‘εκείνο’ το σχολείο… Ελπίζω όλα τα παραπάνω να καλύψουν τις δυσκολίες και τις δυσχέρειες του ‘εκπαιδευτικού’ συστήματος για τα επόμενα (αρκετά) χρόνια…

Πολύ δύσκολος ο αποχωρισμός από τον 3ο… ίσως ακόμη να έχουμε την ψευδαίσθηση πως θα είμαστε εκεί αρχές Σεπτέμβρη να πούμε «καλό φθινόπωρο»…

Τα παιδιά στο σχολείο «Εκείνο» , δημιουργούν τις καλύτερες τους αναμνήσεις… και ευτυχώς (ή δυστυχώς για τις βαθμίδες που ακολουθούν) τις Τελειότερες Εντυπώσεις για το τι σημαίνει «σχολείο» !

Τα παιδιά στο σχολείο «ΕΚΕΙΝΟ» , βλέπουν τις κατά διαστήματα δασκάλες τους (κ.Μαρία, κ.Σοφία, κ.Γιώτα, κ.Σοφία, κ.Άντζελα, κ.Σέβη, κ.Όλγα, κ.Μαρία, κ.Τόνια, κ.Κρυστέλλα) με τα ίδια μάτια που βλέπουν και το υπόλοιπο σχολικό προσωπικό (κ.Μαρία, κ.Μαρία, κ.Νικολέτα και Σεφ της καρδιάς μας κ.Γιώργο) γιατί απλά ΌΛΟΙ λειτουργούν και αντιμετωπίζουν με την ίδια αγάπη τα πάντα… Τα παιδιά έχουν πάρει την ίδια αγκαλιά από όλους… Μεγάλη τους Προσωπική Επιτυχία….!

Υ.Γ.1. Θα μπορούσαν να γραφτούν σελίδες για το σχολείο «ΕΚΕΙΝΟ» !
Υ.Γ.2. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων: Στο σχολείο «ΕΚΕΙΝΟ» όλα τα παραπάνω πραγματοποιούνται με τη συνεχή παρουσία και παρακολούθηση από το 12 μελές προσωπικό του Παιδικού Σταθμού… Φυσικά και υπάρχουν κανόνες και όρια… Όλα όμως λειτουργούν με ένα φυσικό και μαγικό τρόπο.. που οι κανόνες και τα όρια είναι σα να μην υπάρχουν..!!
Υ.Γ.3. Αυτή είναι η αντίληψη μιας μαμάς.. που είναι σίγουρη πως και οι Δώδεκα εκπληκτικοί Άνθρωποι που εργάζονται στο σχολείο «ΕΚΕΙΝΟ» κοπιάζουν απεριόριστα για να έχουν τα παιδιά μας, το σχολείο «ΕΚΕΙΝΟ» ….

«ΕΚΕΙΝΟ» το σχολείο … ρολάρει μόνο του.. γιατί είναι απλά ο 3ος…

Γιατί; Γιατί Αγάπη είναι… ο 3ος….

#3ος Π.Δ.Σ Βύρωνα..#